Последните желби на љубовта

-Знаеш,имаше многу работи кои останаа недокажани меѓу нас. И искрено,се плашам да ги слушнам. Кого лажам, сакам да ги слушнам,но се плашам каков ефект ќе имаат тие врз мене. Можеби вака е подобро,да бидам во непознатото и да не мислам да тоа што било. Но, навечер сонувам за нас. Не знам од каде доѓаат соништата,сонувам за него,колку многу ми значела неговата насмевка,сите нешта што сега се само спомени. Којзнае,веројатно јас сум крива за се, му дозволив многу повеќе од потребното,не се заштитив себеси и моето срце од пропаѓањето. Да бидам искрена, знам што ќе ми кажеше. Дека сето ова е грешка,дека има многу девојки со кој би сакал да проба, дека не може да биде покрај мене и да не експериментира кога е толку млад. Којзнае,можеби е во право. Можеби и во тоа се состои животот. Но,не сакам повеќе да мислам за нас. Ова е последен пат. Од денес подвлекувам црта и ги бришам сите спомени кои ми носат само болка. А и ти знаеш колку сум одлучна кога ќе решам нешто. Велат дека човек само еднаш искрено сака, но никој не кажува дали сите го доживуваат својот среќен крај како во бајките...