Thursday, October 17, 2013

Црвената боја на љубовта

Да ти кажам искрено,сеедно ми е веќе што си мисли сега тој за мене.Еее,помина тоа време кога чукав глава во ѕид за него, кога тој беше централна личност во моите приказни и во мојот живот.Помина и тоа време кога едноставно сакав да биде тој покрај мене,да го слушнам како ми раскажува приказни за неговиот живот,да го слушам како се смее и како ми ги брише солзите.
Времето легува се,па и таа навидум неизлечива болка која ја создаде кај мене. Малку по малку светот ги добива своите бои,се  брише тоа чувство на рамнодушност, сакаш да дознаеш повеќе од светот. И полека го бришеш него од животот,од срцето,па дури и од сопствените спомени без разлика што тие некогаш ти биле најомилените.
Доаѓа ден кога ќе погледнеш во небото и ќе го видиш неговото вистинско лице како лицемерен дечко чии лаги редовно се простуваа само затоа што си го сакала. И тоа оддалечување од тебе,без никакви зборови,па дури ни некој лошо смислен изговор.Само тишина и студенило во очите кои некогаш ми беа се.
Како што минуваат деновите, го сакаш се повеќе светот што те опкружува и од кој си се криел затоа што си се чувствувал загубено. Има моменти на слабост кога сакаш само да го погледнеш во очи и да заборавиш на се, но не дозволуваш тоа да се случи. Продолжуваш напред со крената глава и се смееш иако чувствуваш понекогаш како болката се шири низ целото твое тело. Но,го бришеш солзите и продолжуваш. Ставаш точка на приказната и го пишуваш нејзиниот крај без можности за продолжетоци. И по извесно време запознаваш некој толку различен од него. Тој ја враќа секоја боја на виножитото на свое место,те тера да веруваш во убавините на светот, да ја видиш убавината на капките дожд. Се смееш искрено и забораваш на болката.Продолжуваш напред и повеќе не му обрнуваш внимание на оној стариот. Па,дури и кога ќе се сретнете ја  вртиш главата како да не го познаваш,затоа што и тој секогаш го правел истото.
Се ослободуваш од сите озборувања,прашални погледи,од сета болка која некогаш си ја чувала во себе.Едноставно се губиш во таа искрена насмевка и тие сафирно сини очи кои ти нудат утеха и го менуваат целосно твојот свет. Знаеш едноставно дека во неговата насмевка започнува и завршува целиот свет за тебе...И го боиш целиот свет во твојата омилена боја.Бојата на љубовта и страста.Црвената...

No comments:

Post a Comment