Саботна вечер. Или неделно утро во оние најраните часови. Зависи од тоа дали сте во вашите топли кревети и се препуштате на таа досадна и привлечна мелодија на сонот или сте излезени во овие доцни часови и уживате на свој начин. Свој начин не значи секогаш дека е соодветен,но тоа е друга приказна. Ноќните часови секогаш кријат толку тајни кои Сонцето мудро ги носи со своите зраци секое утро. Под Месечината обвиена во магла и пареи градот блеска како никогаш порано. Но,токму најинтересните и најинтригантите приказни се случуваат на вакви ноќи,кога денот и ноќта се спојуваат во една бледа розова линија помеѓу минатото и сегашноста. И Скопје си има своја историја.Но,ноќва е поразлично. Зошто не ме прашувајте. Едноставно е...
Дамјан во дискотека:
Бледо набљудуваше околу себе, обидувајќи се да се вклопи во друштвото со кое беше искочен. Се обидуваше да се отпушти,но дури ни чашата виски што немарно ја голташе во две-три голтки не помагаше. Понатаму во сите тие девојки ја бараше неа. Срцето му пропушташе неколку отчукувања кога ќе видеше некоја што личи на неа,но секако дека беше грешка. Зошто очекуваше и воопшто таа да доаѓа на вакви места,тоа воопшто не би личело на неа!? А сепак сакаше да ја види,сакаше да ја гушне,да и раскаже толку многу. Дури ниту музиката не помагаше да се освести од тој сон во кој беше западнал,само сакаше дел од реалноста што таа ја преставуваше.Се движеше несигурно во ритамот на музиката,свесен дека станува пијан. Сакаше да се опијани да заборави на се,да ја снема оваа чудна болка во градиве... Па,дури иако нејзиниот глас гласно го прекоруваше во главата. Не,не и не!!! Не сакаше фантазии и илузии. Не денеска. Доста му беше од сето тоа што му се случуваше. Се насмевна несигурно,посакувајќи да може да ја прегрне, да и признае дека ја сака.Да и каже дека неговите се разведуваат и дека му е доста од се. И да се ослободи од оваа проклета вина што го мачи цел живот како некое проклетство. Ги избриша несигурно солзите кои се насобраа врз неговите клепки и се препушти на музиката и пијалоците кои некако постојано се наоѓаа во рака. Играше со една девојка чие име не го знаеше,но тоа не му пречеше да ги бакнува нејзините провокативно црвени усни и да ја спушти раката на некои забранети места. Знаеше дека нешто не е во најдобар ред,но не можеше точно да се сети што е тоа. Играше,скокаше и уживаше во друштво на една непозната девојка,труејќи ја крвта со којзнае колку промили алкохол. Но,реално ништо повеќе во животот не му беше толку важно. Се изгуби боја и стана бледо,сите предавања и редовни глупости од животот.Само едно лице кое се мешаше со девојката која му седеше во скутот. Ја допи чашата и гу спушти усните врз нејзините,немирно гризејќи ги...
Теа во дискотека:
Несигурно гледаше во таблетите што ги извадија од чантата,демек е нешто најнормално на светот.Беа црвени,со нешто чудно во средината. Збунето гледаше во своите пријателки кои се смешкаа и си ја средуваа шминката.Ја чувствуваше горчината во грлото. Или тоа беше несигурноста!? Сеедно... Сакаше и на неа да и биде сеедно,да не мисли на предрасудите и да се замара со својот изглед. Барем еден ден.Таа отсекогаш беше примерната девојка,бубалицата која се крие позади книгите и својата несигурност. Денес кога се погледна во огледалото,можеше да каже дека е згодна со црвениот кармин,бледосиниот фустан кој совршено и ги откриваше долгите нозе. Се насмевна на својот одраз и ја намести косата до тоа мало парче на парфекција кое недостасуваше. Наскоро ќе се вратат назад во дискотеката,во таа„гунгула“ од различни луѓе и желби... И ќе танцува. За прв пат нема да се грижи дали на некого ќе му се допаѓа или не. Нека одат ако сакаат сите по ѓаволите со своите мисли. Рацете и трепереа додека ја земаше црвената таблетка и за малку не и падна. Се насмевна на нивните збунети погледи,како ова да не е новост за неа. Посакуваше да можеше да глуми подобро,но и ова се чинеше е доволно добро,затоа што никој не и обрнуваше внимание.Ја испи таблетата и се напи од својот коктел. Се насмевна на дечкото што задоволно гледаше во неа кога излезе од вецето.Изчезнаа сите предрасуди кои некогаш можеби ги имала кон дрогата и се препушти во некое чудно блаженство.Како да беше во некој зенит,заштитена од сета болка.И не се бунеше кога ги почувствува неговите раце околу својата половина.Само се предаде на животот кој онака немарно си играше пред нејзините очи во најразлични бои. И уживаше во смеата која произлегуваше од нејзината уста и од музиката која ечеше до нејзиното срце. Ех,колку е добро да се биде слободен...
Кристијан Морген-DJ на забавата
Гледаше во луѓето кои се наоѓаа на подиумот за играње и уживаа во музиката која тој ја пушташе.Се насмевна задоволно што тој конечно можеше да се пофали дека успеал.Го чекаа важни вакви забави во реномирани дискотеки во Белград,Загреб...
Некогаш се беше многу поразлично.Тој беше син на еден обичен пијаница и мајка која не ја запознал никогаш затоа што заминала кога бил дете. Знаеше само за тепачки,за модрици кои го исполнуваа секој дел од неговото тело,за остатоци од искршени шишиња,тешки ноќи и денови... Подголтна несигурно и се напи од узото.Сакаше да побегне од тие спомени,сакаше да ги спакува и никогаш да не ги враќа назад туку да ги пушти по Вардар засекогаш носејќи го овој товар.Но,ова не беше ноќ за тоа. Гледајќи во сите луѓе кои го опкружуваа,се почувствува помалку осамено.Одвај го остави минатото,но сега можеше да препознае неколку луѓе слични на него. Знаеше дека храброста и упорноста е она што турка напред. И љубовта помага. Но,дрогирањето кое несомнено ќе се случи денеска овде беше само едно залудно трошење на време.Тој беше доказ за тоа. Се насмевна збунето и продолжи да работи.Беше среќен овде каде што животот добиваше своја смисла.Тоа му се допаѓаше...
Лидија во дискотека,во прегратка на Петар
Некогаш се прашуваше што е тоа што ги присилува девојките да станат придружнички за една ноќ.Да не каже проститутка,затоа што искрено тој збор едноставно не и се допаѓаше. Ја потсетуваше дека е нечиста,дека е само обична капка дожд од многуте,дека никогаш нема да се истакне по нешто. И сега ја чувствуваше кнедлата во грлото додека гледаше во збрчканиот старец во чија прегратка седеше како да е парче месо кое се продава пред гладните кучиња.Очите му светеа,рацете му беа постојано на нејзините нозе и гради... Не ја болеше веќе секој допир како не почетокот се навикна на тоа.Се навикна да биде постојано во центар на внимание кај останатите,да биде критикувана,ишамарана во очите на јавноста,да биде лесна девојка,спонзоруша,девојка која не вреди за ништо.Но,нека биде и тоа.И самата се чувствуваше така,и самата порано би го кажала истото кога би видела деветнасет годишна девојка како седи во крило на педесет годишен маж.Ги почувствува солзите во очите,додека тој палеше цигара и шепотеше некои грозни зборови за тоа што ќе и прави вечерва.Не сакаше ниту да размислува за тоа,колку е подалеку од неговиот кревет е подобро.Си ја измазни косата и се обиде да се насмевне немарно,додека и залепи еден грозен бакнеж кој можеше да го нарече силување. Се обиде да се смири и да се убеди дека ова го прави за мајка и и брат и кој лежи болен во болница и чека на операција на срцето.Само уште малку и се надева дека ќе биде крај.Ги затвори очите и реши да се изгуби и повторно да стане само убаво тело без чувства...
Друштвото:
Сите задоволно седеа на купче,секој со пијалок во рака и со своја приказна.Различни факултети,различна историја,една желба за добра забава. Насмевки на лицето,проблемите оставени дома,играјќи и повремено дерејќи се за другиот да ги слушне. Постојано туркани од другите,но за забавата нема граница. А денес беше таква ноќ.Ноќ кога штиклите ги убиваат нозете,ноќ кога се игра додека не се изгуби и последниот атол на сила,ноќ со насмевки и заборавање на љубовта,проблемите и се останато. Една убава ноќ кога ѕвездите сјајат срамежливо.Но,знаете во друштво како ова се е поубаво.Па,дури ни утнатите колоквиуми не го поматуваат расположението.Барем денес,за утре ќе видиме...
Како што кажав,ноќите како овие не се забораваат. Месечината срамежливо се протега над градот и е сведок за сите журки и сите грешки. Една девојка која никогаш не пробала дрога се тетерави под улицата се додека не се онесвести.И додека гледа во сјајот пред неа,сфаќа дека сака да има шанса да го врати времето и да не прави таква глупост.Еден дечко се струполува на земја,опијането гледајќи во небото над себе. Помислува на едно име кое нуди насмевка и болка во исто време. Друга девојка заминува во најнов модел на Мерцедес, но ниту тоа не помага да се чувствува повредна.Напротив,ја знае вистината таа е само обична... Проститутка. Друштвото ужива во својата ноќ надвор по долго време,додека Dj-от е во врвот на својата дејност.
Доктор Симонов има многу работа со една надрогирана девојка која доживува криза и еден дечко кој е опијанет.Незадоволно се откажува од своето кафе и слободната вечер за да спаси неколку млади животи.Понекогаш се прашува зошто го прават сите тие тоа,но се сеќава дека светот има многу различни страни. И денес и утре и задутре,ништо нема да се промени.Судбината и Кармата си играат со своите марионети,вешто влежејќи ги конците.
Кога денот и ноќта се спојуваат небото се спојува во една пламеноцрвена боја која не нуди утеха,ниту тага. А ноќта останува да лежи во спомените и во страниците на различни приказни.Кога би ги затвориле очите би го почувствувале ветрот и насмевките,болката и сите игри.За на крај да излезете од својата идила и да се соочите со оваа ноќ...
No comments:
Post a Comment